Gimnastyka artystyczna to dyscyplina sportowa, która połącza elementy gimnastyki, tańca oraz akrobatyki. Jest to sport wymagający ogromnej siły, koordynacji oraz elastyczności, a także artystycznego wyczucia i umiejętności prezentacji.
Historia gimnastyki artystycznej sięga końca XIX wieku, kiedy to francuski pedagog François Delsarte połączył elementy tańca z gimnastyką, tworząc formę treningu dla młodych kobiet. W 1920 roku odbyły się pierwsze mistrzostwa w tej dyscyplinie, a w 1952 roku gimnastyka artystyczna została oficjalnie uznana przez Międzynarodową Federację Gimnastyczną.
Gimnastyka artystyczna składa się z dwóch głównych kategorii: konkurencji indywidualnej oraz drużynowej. W konkurencji indywidualnej zawodniczka prezentuje swój program solowy, który składa się z elementów gimnastycznych oraz tańca, a także z różnorodnych przyrządów, takich jak piłka, wstążka, maczuga czy obręcz. W drużynowej natomiast zawodniczki występują w zespołach, które składają się z pięciu lub sześciu gimnastek, i prezentują program z wykorzystaniem tych samych przyrządów.
Gimnastyka artystyczna to sport wymagający nie tylko siły i elastyczności, ale także dużej precyzji i umiejętności koordynacji ruchowej. Zawodniczki muszą kontrolować każdy ruch swojego ciała, aby utrzymać równowagę i zharmonizować swoje ruchy z muzyką i przyrządem, którego używają. Wszystko to odbywa się na specjalnie przygotowanym podłożu, na którym zawodniczki wykonują swoje układy.
Gimnastyka artystyczna to sport, który wymaga od zawodniczek dużo pracy i poświęcenia.
